Wednesday, May 20, 2015

බැංකොක් හිදීය












දුර බැහැරකැයි නොදැනෙයි
සුපුරැදු වැස්ස වැගිරෙයි......
සැප පහසුවෙන් සපිරැණු
හෝටලේ සුදුපාට කාමරය
හිරකාර බව හිතට හඟවයි....
මග තොටේ පුරුදු කලබල ගතිය
ඇ‌ඟේ හැපෙයි- කකුල් ද පෑගෙයි...
මඩ ඉහෙයි-පොද වැටෙයි-වැටේ හැපෙයි.
එහේ වාගෙම
වාහනයකට නොහැපී
පෙර පිනෙන්-නූලෙන් බේරෙයි......
සෝබර-විඩාබර-පෙම්බර
මුහුණු-මුහුණු-මුහුණු
නොයෙක හැඩැති කොණ්ඩ
ගෙතුණු ලිහුණු ගැහැණු........
පුරුදු නුපුරුදු දහඩිය
කාණුවේ දැනෙයි කුණු ගඳ
වීදුරු දොරෙන් ඔබ්බට
අම්මා-දැනෙන සුසුවඳ.....
දිදුලන නියොන් විදුලිය ළඟම දෙවඟන
විකුණන දෙයක පමණින් නොවෙති මව්බිම.......




කපිල ගමගේ


2 comments:

  1. හොඳයි බං පතෝල වගේ.

    ReplyDelete
  2. mewa kavida ban? paw kawruhari muta lanuwak deela.

    ReplyDelete