දෙවෙනි ආදරේ

අසංවර සුළගකින් 
හාදුගත් රාත්‍රියක
හදවතේ නිධන්ගත
සෙනෙහසට රිදුනාද   

අවාරේ රොනට වැඩි
දගකාර බඹර තුඩ
රිදුම් දී හදමතට
දුර ඈත ඇදුනාද

උදැහැනක සුවද ගැළු
සේපාලිකා මලක
කදුළු මළගම මතින්
දෙපා පොඩි ඇදුනාද

පළුදු වුණ වසන්තෙක
ආදරේ පීදිලා
තුරු මුදුන් මතින් විත්
මතක මකරන්ද පොද සැළුවාද

ප්‍රභාමත් දෙනෙතකින්
නිදැල්ලේ ගලා ආ
තාරුකා නෙතුකැල්ම
අදුරු ලෙන් ගුහාවක සැගවීද

නොඉදුලේ රටා ඇදි
මේ කදුළු දෙකොපුලේ
ඉවුරු බිද දා ගැලූ
ආදරේ වේදනා හින්දාද