ට්‍රාන්සර්

ට්‍රාන්සර් එකට පසු.............

පරිගණකයේ අකුරු මුතුකැට

පරදා නැගෙන නුඹේ සුදු මුවේ සිනා කැට...

මතකයෙන් මැවෙන විට

රූරා වැටේ කදුළු කැට අත්ලට......

"නැන්දා එන්නෙ කවදටද "
අහනකොට....අහනකොට....අහනකොට.....
"කැලැන්ඩරයේ රතුපාට දවසටයැ "
කියු නමුත් මට යා හැකිද එදිනට.....
"අනේ...නැන්දා එන්නකො ලබන සිකුරාදාට "

කියනකොට නුඹ...
ඇඬෙන්නේ මට...

මගෙ හිත රිදෙන තැලෙන විට...
සංහිද නුඹය මට....

පුත ගීස, නුඹ හෙට දිනන ලෝකයට
මුතු වරුසා සලන්නට
ඉතිරි කර ගන්නට....
නොහැක මට මේ කදුළු කැට....

දෙවෙනි ආදරේ

අසංවර සුළගකින් 
හාදුගත් රාත්‍රියක
හදවතේ නිධන්ගත
සෙනෙහසට රිදුනාද   

අවාරේ රොනට වැඩි
දගකාර බඹර තුඩ
රිදුම් දී හදමතට
දුර ඈත ඇදුනාද

උදැහැනක සුවද ගැළු
සේපාලිකා මලක
කදුළු මළගම මතින්
දෙපා පොඩි ඇදුනාද

පළුදු වුණ වසන්තෙක
ආදරේ පීදිලා
තුරු මුදුන් මතින් විත්
මතක මකරන්ද පොද සැළුවාද

ප්‍රභාමත් දෙනෙතකින්
නිදැල්ලේ ගලා ආ
තාරුකා නෙතුකැල්ම
අදුරු ලෙන් ගුහාවක සැගවීද

නොඉදුලේ රටා ඇදි
මේ කදුළු දෙකොපුලේ
ඉවුරු බිද දා ගැලූ
ආදරේ වේදනා හින්දාද

පාඩම

ගිනිගත් හිරුගෙ කිරණත්
සුපහන් සදුගෙ සිහිලත්
නොමැතිව දිවි ගෙවුමට 
දනිමි මම 
සොදුරිය...

එනයින්
ඔබ මට ශිල්ප කළ යුත්තේ
ඔබේ සිනාවේ
මන්දස්මිතිය නොමැතිව
දිවි ගෙවනා අරුමයයි..............

Beautiful Galle

සිහින වෙරළ............

සිහින වෙරළ............



කදුළු මිහිදුම් යාය කෙළවර
අතීතේ සිහින වෙරළට
මතකයෙන් පියනගමි ඉ‍දහිට
යෞවනේ සිටි අප දකින්නට........


ජීවිතේ මහ මුහුදු අ‍දුරේ
බොද වුනෙමු අප අපෙන් වෙන් වී.......
සො‍දුර නුඹ මා එකම සහුරේ
කොහේ කොතැනක දෝ......................


ජීවිතේ සුදු සිහින නගරේ
මිරිගු දිය මීවිතට ලොල් වූ...........
නුඹත් මා මෙන් ඒ බොළද යුගයට 
සිනා සෙනවාදෝ.....................





ජගත් ගාමිණි මාවතගම...................................

Age-old key Lock .....

At Kandy -Temple of tooth

Loneliness

The Death

මරණය..........................


ජීවිතේ අම්බලම පීරා
මා සොයා වෙහෙසෙන්නෙපා
මළ කුරුල්ලෙකුගේ 
මළකුණක් පමණි එහි ඇත්තේ.......

පියාපත් බරපවා නොදැනුන
කුරුල්ලෙකුගේ.....
බිදී විසිරුණ සදා සුන්දර සිහිනයක
සුන්බුන් පමණි එහි ඇත්තේ.....

මලින් බර එක් වසත් කාලෙක
ලියූ කවි ගී ළෙහි හොවාගෙන 
ලෝකයට රහසේම මියයන
කවියෙකුගෙ නටඹුන් පමණි එහි ඇත්තේ.....






-ජගත් ගාමිණී මාවතගම-

Crow.....

මලට බඹරෙකු  සේ...........

මං..........

මං.....................................

පුංචිම 
පුංචි
තරුවක් 
විතරයි
ඔබගෙ අහසේ.....................................

මල් පිපුණ වසන්තේ උදැහැනක්.....
මගේ ලග තියෙනවා සේ දැනෙයි..............
ආදරේ සුන්දර මිහිරකින්........
ඔබ මගේ ලග නිතොර රෑදෙන විට...................

පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලීය මල් ගොමු......................

හාදු වරුසා..................

ඔබේ තොල්පෙති
මගේ තොල් හා එකට එක් කොට...............
එන්න සොදුරිය
අපේ උණුසුම් .............
හාදු වරුසා වස්සවන්නට......................

හාදු වරුසාව

මේ හාදු වරුසාව
ඔබ කොපුල් තල මතට
පතිත වන්නට ......බලා .....
දුක් සුසුම් දරාගෙන උන්නා....
නියං කාලය ගෙවී
වැහි කෝඩයක්වෙලා
නුඹේ මුව සිඹ
තෙමා වැටුණා......
ඒ හාදු වරුසාව
නුඹට ගංවතුරක්ද
පුංචි හිරිකඩයක් ද
හිත හිතා.....හිත හිතා ඉන්නා.....

නදී.........................................

ඔයා දන්නවද?

ඔයා දන්නවද?
මං ඔයාට
මේ තරමට
ආදරය කලේ
ඔයා මට
එක බින්දුවක්වත්
ආදරේ නෑ කියල
දැනගෙන.....

කඳුළු සහ සිනාවන්

ආ.................
මෙන්න

ඔයාගෙ හිනා අහුරයි
කඳුළු සාගරයයි...............

අරගෙන යන්න

මේ තරම්
දරාගෙන
ඉවසගෙන
හිටියනේ මම.................

ක‍ඳු හිස

කන්දකි ඔබගෙ සිත......

තරණය කරමි කදු හිස

එහෙත් මා හිතවත

තරණය කල නොහැක

ඔබ සිත............

අපි දෙන්නා සහ තවත් කෙනෙක්....

මේ ජිවිතේ 

මා පෙම් බැන්දෙ

ඔබට පමණක් නොවෙයි........

ඔබට පෙම් බැන්දෙ 

මා පමණක් නොවෙයි....

කියන්න...

ඔබ පෙම් බැන්දෙ කාටද?...........

එන්න........

විකසිත වන හිරැ....
ආරාධනා කරන ළහිරැ කිරණ සමගින් .......
එන්න ඩිංගිත්තක්......
සිනා අහුරකුත් අරගෙන..
අපි අපිම වෙන .........
අපේම කතාවන්
අපේම හිනාවන්
අපේම විහිලු
අපේම සරදම්
හැම අතම විහිදෙන....
සුන්දර උදෑසනකට

ආරාධනායයි..................

එන්න..... හිස් දෑතකින්
ගෙනියන්න ආදරේ